-
29.05.2009
Tiger nie traci kontroli nawet po chybionych strzałach na green. Dobre wyniki nie wymagają wykonania birdie. Wystarczy uzyskać mniej bogey i double.
Tiger nie posiada nadludzkich umiejętności. Jak każdemu zdarza mu się chybić green. Jednak w odróżnieniu od innych, zarówno amatorów jak i zawodowców na PGA Tour, po chybionym greenie w dwóch na trzy przypadki ostatecznie uzyskuje wynik co najmniej równy par. Od 2002 roku Tiger uzyskał wynik bogey lub gorszy na 960 dołkach. Oznacza to, że na jeden turniej przypada średnio około osiem takich wyników, co stanowi rezultat o siedem bogeyów mniejszy od średniej PGA Tour.
Talent Tigera do unikania dużych liczb na karcie wyników, pozwala mu na utrzymanie ogromnej przewagi nad resztą czołówki, nawet bez wykonywania pełnych zamachów. Rozumie on bowiem, że nie trzeba grać jak najlepiej, żeby wygrać. Po prostu nie można grać źle. Dzieli to przekonanie z Jackiem Nicklausem, który zawsze uważał, że jeśli będzie grać na luzie bez wybijania się, w końcu dostanie swoją szansę. W szczególności dotyczyło to turniejów major.
Gra Tigera to obosieczna broń: więcej razy trafia green, przez co ma więcej możliwości wykonania birdie; więcej razy wykonuje up-and-down po chybionym uderzeniu na green. Oczywiście Tiger nie chybia celowo. Planuje jednak, gdzie wykonać uderzenie na green tak, żeby w razie błędu łatwo było dotrzeć na green. Jeśli istnieje temat przewodni gry Tigera, to jest właśnie to. Wszystko ma służyć ułatwieniu kolejnej czynności. Jeśli dobrze wybierzecie miejsce chybienia z tee, drugie uderzenie będzie łatwiejsze. Jeżeli dobrze wybierzecie miejsce chybienia drugiego uderzenia, macie do wykonania łatwiejszy chip niż zawodnik, który nie przewidział błędu. Tiger uzyskuje dobre wyniki przy nierównej grze nie z powodu lepszej techniki, ale dlatego, że myśli nad najlepszym miejscem na umieszczenie piłeczki w razie nieudanego uderzenia na green. Zawsze myśli. Gra jak pokerowy as: jest zawsze o kilka ruchów dalej niż reszta graczy.
Tiger wykonuje uderzenia chip umieszczając piłeczkę o 27 cm bliżej dołka niż reszta zawodników po uderzeniu następującym po nieudanej próbie trafienia greenu zgodnie z normą.
„Widziałem jak to robi!”
„Najlepsze długie uderzenie Tigera jakie widziałem, oddał na nr 15. w Pebble Beach, kiedy to zakończył rundę wykonując eagle z około 115 metrów. Było to podczas jego legendarnego już zwycięstwa w Pebble Beach Pro-AM w roku 2002, gdy po siedmiu przegranych dołkach z siedmioma kolejnymi do rozegrania, wygrał cały turniej. Najlepszym uderzeniem w krótkiej grze był up-and-down, wykonany z wyjątkowo paskudnego miejsca za czternastym greenem podczas wygranego turnieju Masters w roku 1999. Ten up-and-down był na prawdę wyjątkowy, ponieważ Tiger wykonał flub na pierwszym chipie, wbijając piłeczkę dopiero przy drugim.” Etyka gry oraz siła mięśni ramion i rąk stanowią narzędzia, umożliwiające Tigerowi bycie dobrym w krótkiej grze. Jednak tym, co pozwala mu górować nad innymi, jest jego wyobraźnia.” –mówi Peter Kostis, analityk stacji telewizyjnej CBS Sports, uznany przez czasopismo Golf Magazine jednym ze 100 najlepszych trenerów.
Jak chybiać tak, aby jednocześnie unikać dużych wyników
Niezależnie od tego jak dobra jest wasza krótka gra, na każdym greenie znajdują się miejsca, z których wyrobienie par jest niemożliwe. Aby nie wylądować z automatycznym bogeyem, należy wiedzieć, gdzie znajdują się owe kłopotliwe miejsca i zaplanować podejście na green tak, aby piłeczka nie wylądowała w jednym z nich po nieudanym uderzeniu. Jest to ta sama strategia, której używa się przy znajdywaniu dobrych miejsc na chybiony strzał z tee box.
Rozważając miejsca, w które nie należy trafić piłeczką po chybionym uderzeniu, powinno wziąć się pod uwagę trzy sytuacje:
1. Jeżeli dołek jest na wzniesieniu, wybierzcie kij, którym będziecie mogli umieścić piłeczkę na środku greena. W ten sposób, jeżeli piłeczka poszybuje za daleko, będziecie mieli dużo miejsca na wykonanie chipa, który umieści piłeczkę blisko dołka. Rzadko udaje się uzyskać par wykonując uderzenie chip wtedy, gdy od dołka dzieli was mała odległość.
2. W przypadku, gdy powierzchnia greenu opada od tyłu do przodu, lepiej jest popełnić błąd wykonując krótkie niż długie uderzenie. Trudniej jest kontrolować chipy wykonywane z góry niż pod górę. (użyjcie odwrotnej strategii w przypadku, gdy green opada od przodu do tyłu)
3. Celujcie na przód greena kijem, który z łatwością umożliwi wam uporanie się z jakimikolwiek problemami, nawet jeśli uderzenie okaże się chybione. Lepiej jest mieć do wykonania długi putt lub chip niż trudne uderzenie z piaskowego bunkra.
Jak każdy mistrz chipów, w trakcie uderzenia Tiger sprawia, że piłeczka przyspiesza. Aby tak się działo należy w momencie, gdy kij uderza w piłeczkę, cały czas pozostawiać ręce wraz z główką kija w ruchu. Najgorszym błędem przy wykonywaniu uderzenia z trudnej pozycji jest zwolnienie lotu piłeczki. Właśnie takie zagrania przysparzają największych szkód. Większość golfistów zwalnia z braku pewności siebie –obawiają się tego, co mogą zrobić źle. Jeżeli przyspieszycie, jedyną rzeczą, o której powinniście myśleć jest to, co możecie zrobić dobrze.
tłum. Marta Franecka
źródło: Golf Digest
Author Profile:
Ewelina Murzicz This author has published 655 articles so far. More info about the author is coming soon.
