|
|
|
|
|
Historia Golfa
Już starożytni Celtowie, którzy rozpowszechnili się w I wieku przed naszą erą po całej Europie, opanowując i zasiedlając między innymi Wyspy Brytyjskie i Galię, znali grę podobną do golfa. Świadczyć o tym może równoczesny rozwój gry o zbliżonych zasadach i regułach w następujących krajach Europy: campuca w Anglii, jen de mail we Francji, het kolwen w Holandii, poganica w Państwie Rzymskim. Wszystkie one zakładały przeprowadzenie piłki przez pole za pomocą uderzeń specjalnie przystosowaną do tego laską. Szkoci, pielęgnujący z pietyzmem tradycje swoich przodków, uczynili z niej swoją grę narodową. Datą szczególną w jej historii jest rok 1457, kiedy to król Szkocji Jakub IV wydał edykt zabraniający gry w golfa swoim poddanym. Był to okres wojny z Anglią i zdaniem króla należało się wprawiać w strzelaniu z łuku, a nie tracić czas na uderzanie kijem piłki golfowej. Kiedy jednak u schyłku wieku nastał pokój, armie łuczników powróciły już za zezwoleniem królewskim do zakazanej wcześniej gry. W połowie XV wieku szkocki parlament oficjalnie uznał tę grę za Noble Art (szlachetną sztukę).
W roku 1604 pod patronatem króla Jakuba VI powstał pierwszy klub golfowy o nazwie Royal Lackheath Club. Gra w golfa cieszyła się ogromną popularnością, zwłaszcza wśród arystokracji i głów koronowanych. To właśnie na polu golfowym król Karol I w 1641 roku dowiedział się o powstaniu zbrojnym w Irlandii. Pierwszą kobietą grającą w golfa odnotowaną w kronikach historycznych była królowa Szkocji Maria Stuart, która grała w golfa po raz pierwszy w 1567 roku. Następną ważną datą jest rok 1754, kiedy to w The Royal and Ancient Golf Club of St. Andrews w Szkocji opracowano pierwsze podstawowe reguły golfa. Sformułowano zasady wymiany piłki podczas gry, usuwania drobnych naturalnych przeszkód leżących w odległości nie większej niż długość kija. Nie wolno było grać piłką przeciwnika, ani też jej podnosić, chyba, że mogła dotknąć piłki innego gracza itp
Jeszcze do roku 1897 w zasadzie każdy klub golfowy wydawał własne reguły gry, które różniły się znacznie między sobą. Mimo tego golf był w programie Igrzysk Olimpijskich w roku 1900 i 1904 w St. Louis. Kiedy pod koniec XIX wieku powstało Amatorskie Stowarzyszenie Golfowe w USA, doszły jeszcze większe różnice w przepisach między USA a kontynentem europejskim i bałagan stał się tak wielki, że przepisy postanowiono ujednolicić w roku 1952.
W chwili obecnej golf zyskał popularność już na całym świecie, a nie tylko w krajach anglosaskich. Wraz z awansem cywilizacyjnym do grona wielbicieli tej dyscypliny sportu dołączają kraje Azji i Ameryki Południowej. Zwłaszcza Japończycy są zafascynowani tą grą, a popularyzacją zajmują się mnisi buddyjscy! W pobliżu Tokio powstało 13 klubów golfowych głównie przy świątyniach buddyjskich, dla porównania pod Londynem istnieje 400 pól golfowych. Gra w golfa w Japonii stała się nieodłączną częścią spotkań, na których medytuje się i modli. Propagatorem tego dziwnego dla nas połączenia religii i gry jest buddyjski hierarcha Shako Omi. Przy świątyni jest naturalnie ołtarzyk bóstwa opiekującego się graczami golfa. Dziś Japończycy szczycą się z tego, że 10% ich dorosłych mieszkańców systematycznie uprawia tę grę. Obecnie na świecie rozgrywane są zawody w konkurencji amatorów i zawodowców, kobiet i mężczyzn, indywidualnie i drużynowo. Zawodowi golfiści są jednymi z najlepiej zarabiających sportowców na świecie.
 |
|
|
|
